Hoe staan de Amsterdamse kademuren er echt voor?
BAM en RPS zoeken het tot op de bodem uit
Dat de Amsterdamse kademuren en bruggen kwetsbaar zijn is al jarenlang een issue. Maar hoe staat de conditie van dit werelderfgoed er nu echt voor? Beleef in de video een uniek kijkje achter de schermen bij de wijze waarop BAM en RPS dat tot op de bodem uitzoeken.
Wie kent ze niet, de historische Amsterdamse bruggen en kademuren. Vanuit heel de wereld komen toeristen naar Nederland om de schilderachtige sfeer ervan te proeven. Maar als we dat plaatje willen behouden, dan moet het gros ervan hersteld of vervangen worden. Om de precieze conditie van dit werelderfgoed achterhalen, heeft de gemeente Amsterdam besloten verschillende onderzoeken uit te voeren.
Inzicht in bodemopbouw
Want van het gedeelte onder de grond hebben we eigenlijk geen beeld. Dus rijden er imposante groene sondeerwagens van BAM door de historische binnenstad voor het nemen van bodemmonsters. De boringen en sonderingen worden deels uitgevoerd op de kade en deels vanaf een ponton op het water. Samen met de laboratoriumproeven krijgen we op deze wijze inzicht in de bodemopbouw onder de bestaande bruggen en kademuren.
In de tussentijd heeft de gemeente Amsterdam RPS opdracht gegeven het zettingsgedrag van de kademuren en aangrenzende panden te monitoren. Zo worden met deformatiemetingen eventuele vervormingen vroegtijdig opgespoord.
Triaxiaalproef
In het geotechnisch laboratorium van RPS zijn de bodemmonsters verder geclassificeerd, onderzocht op samenstelling en beproeft op verdichting en sterkte. De meest aansprekende analyse van deze monsters gebeurt met de triaxiaalproef. “Hiermee kijken we hoe het is gesteld met de sterkte eigenschappen en stijfheid van de grondlaag. Dit doen we door continu spanning op de grondlagen te zetten totdat het monster uiteindelijk gaat bezwijken”, verklaart Joeri Hoppenbrouwers, teamleider Geotechnisch laboratorium.
Drukbepaling
Aan dit proces gaat een heel traject vooraf. Eerst moet je een zogenaamde grensspanning bepalen. Op basis van die drukbepaling kun je de triaxiaalproeven pas inrichten. Joeri legt uit dat dit onder meer met een samendrukkingsproef gebeurt. “Het idee is dat je gedurende 9 dagen elke 24 uur een extra belasting aanbrengt. Op die manier meet je wat de samendrukking van het monster is.”
Waterdicht resultaat
De andere optie is om een nog nauwkeurige voorspelling van de grensspanning en zetting te maken. Dat gebeurt met een CRS-proef. “Een proef die we ook inzetten bij de toetsing en het ontwerp van dijken. Wel vereist deze methode een iets hogere investering vandaar dat BAM koos voor een mix”, aldus Joeri. “Zo zoeken we niet alles tot op de bodem uit, maar is de gemeente straks ook verzekerd van een waterdicht resultaat.”
Meer informatie
RPS heeft in de afgelopen tijd fors geïnvesteerd in haar geotechnisch laboratorium om zo nog beter aan de klantvraag te voldoen en snellere doorlooptijden te kunnen bieden. Meer weten over de mogelijkheden? Bekijk hier de uitgebreide informatiepagina over ons geotechnisch laboratorium.